बर्‍याच लोकांच्या नजरेत, गोल्फ हा एक मोहक सज्जनांचा खेळ आहे, परंतु खरं तर, ही केवळ स्विंग अंतराची स्पर्धा नाही तर कौशल्य वाचवण्याची स्पर्धा देखील आहे.

चेंडू वाचवण्यासाठी, एका स्ट्रोकने स्कोअर वाचवण्यासाठी, आम्ही अनेक गोल्फर्सना पेच दाखविले आहे – बंकरमध्ये बराच वेळ खोदल्यानंतर, चेंडू हलला नाही, परंतु तो वाळूने झाकलेला होता;तलावाजवळ बॉल वाचवण्यासाठी, निष्काळजीपणे पाण्यात पडणे "सूपमधील चिकन" बनते;झाडावरचा चेंडू आदळण्यापूर्वी माणूस झाडावरून पडतो...

2012 च्या ब्रिटिश ओपनमध्ये, टायगर वूड्सने गुडघे टेकण्याच्या स्थितीत बंकरमध्ये पडलेला चेंडू मारला.

जर स्विंग गोल्फच्या सुंदर बाजूबद्दल असेल, तर चेंडू वाचवणे ही गोल्फची छळवणूक आहे.हा एक असा क्षण आहे जेव्हा व्यावसायिक खेळाडू देखील असहाय्य असतात आणि हे मध्यरात्रीचे दुःस्वप्न आहे ज्यापासून असंख्य गोल्फर्स सुटू शकत नाहीत.

2007 च्या प्रेसिडेंट्स कपमध्ये, 14 व्या होलवर पाण्यात गोल्फ बॉल वाचवण्यासाठी वुडी ऑस्टिन चुकून पाण्यात पडला आणि संपूर्ण प्रक्रिया लाजिरवाणी झाली.

2013 CA चॅम्पियनशिपमध्ये, स्टेनसनने पाण्याच्या धोक्याच्या शेजारी असलेल्या गाळावर आदळलेल्या चेंडूला वाचवण्यासाठी फक्त त्याचे अंडरवेअर आणि हातमोजे काढले आणि तेव्हापासून त्याला "अंडरपॅंट" ची प्रतिष्ठा मिळाली.

चेंडू वाचवल्याचं दु:ख ज्यांनी अनुभवलं असेल किंवा साक्षीदार असेल त्यांनाच कळतं!प्रत्येकाची अकिलीस टाच असते - जर नवशिक्याची भीती पाणी आणि वाळूच्या खड्ड्यांमधून येते, तर अनुभवी अनुभवी व्यक्तीची भीती गवत आणि जंगलाची असते.

चेंडू वाचवण्याची क्षमता ही विभाजक रेषा आहे जी व्यावसायिक आणि हौशी ठरवते.हौशी गोल्फपटू चेंडू वाचवण्यासाठी त्यांच्या स्वत:च्या अंगठ्याच्या नियमांचा वापर करतील, तर व्यावसायिक खेळाडू यशाच्या संभाव्यतेच्या आधारावर चेंडू वाचवण्याचा निर्णय घेतील-कारण चेंडू वाचवण्याचा आधार प्रथम सेव्हच्या अडचण पातळीचे मूल्यांकन करणे आहे, जसे की खडबडीत गवत, तलाव, बंकर इ. जंगलाच्या दरम्यान… आणि मग तुमच्याकडे चेंडू वाचवण्याची क्षमता आहे की नाही याचे मूल्यांकन करा.हा असा क्षण आहे जेव्हा तुम्हाला तुमची बुद्धिमत्ता आणि भावनिक बुद्धिमत्ता वापरण्याची गरज असते.कृती निर्णयाची अचूकता संपूर्ण गेमच्या विजय किंवा पराभवावर परिणाम करते.

स्विंगचा आंधळेपणाने सराव केल्याने चेंडू वाचवण्याच्या यशाच्या दराची हमी मिळत नाही.कारण गोल्फ उद्योगात, एक म्हण आहे की बहुतेक कोर्स डिझायनर लांब हिटर किंवा गोल्फर्ससाठी अडथळे तयार करतील जे मोठे स्लाइस मारतात.बंकर, पाणी आणि झाडाचे अडथळे प्रथम उजवीकडे सेट केले जातात, तर अडथळे डावीकडे जास्त सेट केले जातात.जेव्हा लाँग हिटरचा हुक आणि ड्रॉचा कोन बदलतो, तेव्हा चेंडू सापळ्यात जाण्याची शक्यता जास्त असते, त्यामुळेच अंतर मारणाऱ्या खेळाडूला जवळ असलेल्या खेळाडूपेक्षा सेव्हची गरज जास्त असते.

पुढे नियोजन करण्याची युक्ती म्हणजे टी-ऑफ होण्यापूर्वी पूर्णपणे तयार असणे - तुमचा स्विंग कमी करा आणि तुम्ही स्कोअर वाचवाल, चेंडू वाचवाल आणि बचतीची शक्यता कमी कराल.तुमच्या शॉटबद्दल सकारात्मक माहिती गोळा करा, जसे की यार्डचे मूल्यांकन करणे, वारा मोजणे, पिन पोझिशन इ., चेंडू फेअरवेवर आहे याची खात्री करण्यासाठी तुमच्या मूलभूत कौशल्यांवर अवलंबून रहा आणि जर तुम्ही त्या दिवशी चांगले खेळत नसाल, तर तुम्ही होऊ शकता. पुराणमतवादी

जेव्हा आपल्यावर बचत करण्याचा दबाव असतो, तेव्हा सहसा दोन अवस्था असतात, एक संधी मिळाल्याने उत्तेजित होतो किंवा अपयशाच्या भीतीने आपण चिंताग्रस्त असतो.तुम्ही कोणत्या स्थितीत आहात हे महत्त्वाचे नाही, शांत आणि संयम राखणे महत्त्वाचे आहे.भीतीवर मात करण्याचा सर्वोत्तम मार्ग म्हणजे चांगली तयारी करणे, जे तुम्हाला भीतीची जागा आत्मविश्वासाने करू देते.

हे करण्याचा नेहमीचा मार्ग म्हणजे प्रथम शांत होणे, आराम करणे, दीर्घ श्वास घेणे आणि आपण खंबीरपणे उभे आहोत असे वाटणे.बॉल कसा हिरवा वर उडतो याची कल्पना करा आणि तुमचा स्विंग असा प्रयत्न करा जसे की तुम्ही त्याला मारणार आहात, बचत करताना तुमच्या सर्वोत्तम शॉटची कल्पना करा आणि जर तुम्ही तुमच्या स्वतःचा विचार करू शकत नसाल तर दुसर्‍याच्या शॉटची कल्पना करा, त्यावर एक सुरक्षित जागा निवडा. हिरवा हे तुमचे ध्येय आहे, आणि नंतर प्रत्येक चाचणी स्विंगवर फिनिश कायम ठेवा जोपर्यंत तुम्हाला असे वाटत नाही की तुम्ही ते पूर्ण करू शकता.

आम्ही क्वचितच सर्व प्रकारच्या सेव्ह सीन्सचा सराव करतो, त्यामुळे सर्व प्रकारचे लाजिरवाणे सेव्ह असतील.ही गोल्फची सामान्य स्थिती आहे - कधीही होऊ शकणार्‍या चुका आणि अनिर्णय विरुद्ध लढण्यासाठी, आत्मविश्वास वापरणे, मनोवैज्ञानिक शस्त्रे जसे की खुल्या विचारसरणी आणि एकाग्रता, जरी ते कुरूपतेने भरलेले असले तरीही त्यांनी शेवटपर्यंत टिकून राहणे आवश्यक आहे. .

हे गोल्फचे प्रगत ज्ञान आहे.जेव्हा आपण हा अडथळा पार करतो तेव्हा आपण निर्भय आणि प्रतिकूल होऊ शकतो!