1. میله چوبی

سرو چوب: دورترین فاصله توپ، و عموماً برای ضربه زدن استفاده می شود.

چوب Fairway: برای سرو اما عمدتاً برای شات های Fairway استفاده می شود.

2. قطب آهنی

تیر آهنی بلند: فاصله شلیک دور است، حدود 250-140 یارد، وضعیت خاص از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

میله آهنی متوسط: فاصله بین شات و شات حدود 170-100 یارد است و وضعیت خاص از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

3. میله آهنی کوتاه

میله آهنی کوتاه میله ای است که در 120 یارد فاصله ضربه انتخاب شده است که به ترتیب PW، aw و SW هستند.

PW را میله تقسیم می نامند زیرا بعد از بازی بالاتر پرواز می کند و به راحتی می توان توپ را برعکس کرد تا توپ را تا حد امکان به سوراخ نزدیک کند.

عملکرد Aw مشابه PW است، اما به دلیل زاویه شیب بیشتر، فاصله ضربه کمتر از PW است.

W در گودال شنی برای ضربه زدن به رنگ سبز در توپ استفاده می شود، بنابراین به آن قطب گودال شنی می گویند.

4. میله فشاری

زمانی که توپ روی زمین سبز قرار می‌گیرد، قوانین گلف فقط از توپ‌زن برای بازی کردن توپ در سوراخ استفاده می‌کنند، تعداد توپ‌زنان تعیین‌کننده برد و باخت بازیکنان حرفه‌ای است.

5. میله آهنی و چوبی

میله آهنی و چوبی که به عنوان کلوپ جهانی نیز شناخته می شود، نوعی میله توپی بین میله چوبی و آهنی است.این متعلق به باشگاه های نوع مواد مخلوط است.می توان از آن به عنوان جایگزین میله های آهنی شماره 1، 2، 3، 4 و 5 استفاده کرد.این برای بازیکنان سطح بالا که احساس میله آهنی را دوست دارند اما هنوز مدت زمان طولانی تحمل خطا و قابلیت پخش را دارند مناسب است.